(geïnspireerd op uitspraken van Alain De Botton, Patrick Loobuyck, Jonathan Holslag, Petra De Sutter, Karin Heremans, Dirk De Wachter en Rik Van de Walle)
In onze samenleving blijven we nood hebben aan waardevolle kaders die antwoorden geven op vragen rond zingeving: levensbeschouwingen en religies. In de huidige tijd dreigen we het besef van het belang van die kaders te verliezen en dan ontstaat er chaos. Het is nodig om opnieuw te leren nadenken over de grote levensvragen en ze te bespreken. Zelfs als je er als individu geen religieus of bovennatuurlijk geloof op nahoudt, is het waardevol om geregeld diepgaand stil te staan bij concepten als vriendschap, gemeenschap, dankbaarheid en transcendentie bijvoorbeeld.
Als je dat beseft, kan je als ongelovige die mensen meer appreciëren die nog altijd vanuit een religie naar een interessant en veelzijdig leven streven. Hun zienswijze is vanzelfsprekend boeiender dan die van ongelovigen die zich in nihilisme wentelen.
Het is daarom belangrijk om te praten over grote levensvragen met mensen met verschillende religies, levensvisies of overtuigingen. Daarbij mag je niet in de val trappen om iedereen gelijk te geven. Je moet vertrekken vanuit je eigen mening en dan is het de uitdaging om tegelijkertijd respectvol om te gaan met wat anderen denken en geloven.
Samen zoek je naar een breed gedragen sokkel van gedeelde waarden in de samenleving. Je ontdekt dan datgene wat wij allen met elkaar delen en je legt je focus niet langer op datgene waarin we van elkaar verschillen.
Het is daarom erg zinvol om gelegenheden te scheppen om die belangrijke thema’s te bespreken: fora waar mensen van verschillende achtergronden vrijuit over hun levensbeschouwing kunnen vertellen. Dat hoeven geen debatten te zijn waarin de tegenstellingen worden opgezocht, maar het kunnen informatieve ontmoetingen zijn, met als essentiële bedoeling te spreken én te luisteren, en aldus elkaar te verrijken.
